dus we zetten de haartjes even flink uit.....

He

Het vriest, baas! Mag ik doorlopen?

Suus' eerste kerstfeest

Op 22 december, precies 5 maanden oud, besloot ik Suus 's avonds niet meer in de bench te doen. Een gouden greep. Sindsdien gaat het een stuk beter met de zindelijkheid. En ze is weer een stuk gezeglijker geworden en is echt een vreselijk leuk hondje! Zo blij en tierig!
Op eerste kerstdag besloten we wat van die klitjes uit haar vacht te knippen maar van dat groomen moest ze maar weinig hebben. M. en ik hadden haar in de houdgreep en ik borstelde wat en knipte hier en daar wat weg, maar als ik dat echt zou doen zou ze op sommige plekken bijna geen haar overhouden, dus we laten het maar zo. Gewoon een super woestharige smous, dus. We hadden een stevige wandeling op de Holterberg gemaakt, ze loopt dan grotendeels los, behalve als er mensen aan komen: daar wil ze toch wel heel graag flink tegenop springen om haar blijdschap over hun komst te tonen.
Tweede kerstdag gingen we op visite bij M. en D. en daar wachtte Spike met vlinderstrik in vol ornaat dus daar kon even flink mee gespeeld worden.
Bij de volgende visite moesten de honden in de auto blijven, niet iedereen is dol op viervoeters en zeker niet bij een housewarming waar de vloer nog smetteloos is.....
En nu op naar oud&nieuw, ben zeer benieuwd hoe ze zal reageren op het carbidgeknal waar Jack zo bang voor is. Voor hem heb ik 'Relax' gehaald, ik hoop dat het helpt.....Andere eerder geprobeerde middelen hadden erg weinig resultaat.

Puppy,puppy.......

Momenteel gaat het wat stroef tussen Suus en mij. Ze is geweldig ongehoorzaam en al twee keer de weg op gevlogen. Ik heb de boel nu afgerasterd maar nog geen hek, dat moet ik nog maken. Er staat wel een stuk groen gaas, maar aangezien je dat bijna niet ziet zie ik al allerlei mensen vreselijke smakken maken dus staat dat nu weer open. Maar ik denk dat ik er een kerstslingertje omheen wikkel, dan zie je het tenminste en kan het gewoon dicht.

Ze heeft ook gewisseld en ik heb geen TANDJE zien liggen! Heel vreemd, van Jack heb ik indertijd bijna z'n hele gebit gevonden! Ze heeft nu haast geen tandjes en haar tongetje hangt regelmatig naar buiten. Ze wil echt op alles kauwen.

Qua zindelijk is het nog steeds hopeloos. Ik had een berichtje geplaatst in het Smoushonden gastenboek (www.smoushond.nl) en kreeg toen wel wat reacties, nl. dat het bij de meeste nogal lang duurt en dat ik maar veel geduld moest hebben. Nou is dat niet mijn sterkste eigenschap en inmiddels is de houten vloer in de voorkamer ook zowat kaalgedweild dus dat helpt ook niet echt.

Hoe kan het dat een hondje dat 9 uur in de bench zit NIKS doet en 1 uur in huis vrij rondloopt (na dus echt stevig buiten te zijn geweest) 2x plast en 1 x poept? Ik begrijp hier niks van. Die idioten die in hondenboeken (en op internet) beweren dat honden 'van nature' zindelijk zijn zijn volstrekt verblind door hondenliefde. Katten zijn zindelijk, varkens ook. Maar honden.....nee hoor. Echt niet. Het zijn viezerikken.

Maar ja, ook wel weer lieve viezerikken. 's Ochtends als ik beneden kom, of wanneer ook als ze me ziet gaat ze volledig uit haar dak, scheurt me letterlijk de kleren van het lijf: goed advies: zorg dat je iets in je handen hebt waar ze op mag bijten, knuffel, sok, wat dan ook.....en ze schurkt zich nu toch ook regelmatig lekker tegen me aan op de bank. En ze kan zelf de deur open doen, iets wat Jack nooit geleerd heeft, door haar pootje om de op een kier staande deur te wippen. En ze verstopt haar muis voor Jack in de tuin, eerst tussen de houtblokken, vervolgens onder Dirk's zaagmachine, zag toen dat ik dat zag en heeft hem nu weer ergens anders verstopt. Want die muis is van haar en niemand anders. En ze krijgt zo nu en dan de 'rennert' en vliegt dan als een gek door de tuin in steeds kleinere rondjes om me heen.

Haar haar is erg zacht en er zitten veel viltknoopjes. Ze wordt ook steeds lichter. Ik vraag me af of ze wel geschikt zal zijn voor de fok. Haar haar valt op haar rug nu in een scheiding en daar is het bijna wit. Tot nu toe heeft ze een mooi postuur, vind ik. Ze is natuurlijk nog niet uitgegroeid en heeft nu echt veel honger. Ze eet nu ook vaak in een keer haar bak leeg, dat deed ze eerst nooit. 's Ochtends en 's avonds krijgt ze een beker puppyvoer van Bonzo en dat lust ze graag. Eukanuba vond ze echt niet lekker (en ik hoor ook van hondenmensen dat dat veel te zout is, inderdaad dronk ze toen veel meer). Als haar waterbak leeg is gaat ze er heel hard in graven. Jack blijft er rustig naast liggen. Beide methodes helpen direct.

Vandaag had ik haar een lamsoor gegeven, nou dat was een groot succes. Jack scheepte ik af met een stokje, dus dat gaf toch weer wat onenigheid. Morgen krijgt hij er ook een.....

SinterklaasS

Suus kreeg ook een cadeau van Sinterklaas: het roze konijn van Hunkemoller. Ik denk niet dat ze daar ook aan deze toepassing van dit beest gedacht hadden. Maar Suus is er hartstikke blij mee.....
Ook met haar baasje, die nog steeds wat moeite heeft met haar alom tegenwoordige aanwezigheid. Ouwe sok!

Opwarmen

En dan is het bij de kachel toch ook wel weer erg lekker. Helemaal omdat we er vanavond niet meer uit hoeven want vorige week zijn we voor het laatst naar de puppycursus geweest. Inmiddels waren er veertien 'pups' (wanneer is een hond pup-af?) en het was echt een gekkenhuis. Suus ging totaal door het lint en leerde daar echt helemaal niks. Behalve zo hard mogelijk wegrennen als andere honden achter haar aan gingen.

Dus wij nemen de opvoeding nu geheel zelfstandig ter hand (...). Ze is nu vier maanden en zal binnenkort wel gaan wisselen.
Verder wordt ze wat rustiger en loopt inmiddels ook heel behoorlijk aan de lijn. Tenminste als ze met mij alleen is, als Jack erbij is is ze nog steeds zeer Jackgericht.
Dit weekend waren J&J bij ons met Tanja, een grote, lieve, beetje mislukte herder en dat ging helemaal geweldig, die twee. Ook met Spike van D. kan ze het uitstekend vinden en Bobbie van M. vindt ze nog een beetje eng. Maar die heeft zelf ook zoiets van 'wat doe jij hier'.

Jammer toch een beetje dat het nog steeds geen knuffelhond is, ze komt wel eens tegen je aan liggen maar dat duurt nooit lang, dan gaat ze aan je voeten liggen of aan het andere eind van de bank. Ze komt heus wel regelmatig een aai halen en even knuffelen vindt ze prima, maar 't blijft een zelfstandig juffertje.....

Reken maar dat ik best durf te poepen in die witte handel!
O baas, dit is toch wel zo heerlijk!
Omtrekkende bewegingen van een schriele smous en een stevige Jack....

Witte wereld

Natuurlijk komen nu de onvermijdelijke plaatjes van Suus'eerste kennismaking met sneeuw. Nou, dat was een groot succes. Wat kun je geweldig leuk spelen met dat witte koude spul! Zo leuk dat je helemaal niet meer binnen wilt komen als je vrouw je roept, zelfs niet als ze met een kluif begint te zwaaien.....er wroet en ritselt nl ook van alles in het struikgewas wat allemaal eerst onderzocht moet worden......

Martine was een weekend naar Huckeshofen en verbaast zich bij thuiskomst over de enorme groei die Suus doorgemaakt heeft


Kijk nou toch die koplampoogjes
Ja en nu heb ik wel weer lang genoeg geposeerd, laat-me-los!!!!

Ouder en wijzer?

Met Suus gaat het prima. Levendig, enthousiast, luistert behoorlijk goed, vermaakt zich prima buiten, alleen of met Jack. Alleen dat stomme zindelijk worden lijkt echt nergens naar. 's Ochtends gaan we uit en dan wordt er geplast en gepoept, dat zit er nu vrij goed in.

Vanmorgen hebben we eerst een rondje Britspad gelopen en toen de Menop er ook nog maar achteraan, in totaal zo'n km of 3,5. Voor een deel onbekend terrein voor Suus en dan is ze voortdurend alert. Komisch was dus dat ze met vier poten tegelijk door het koeienrooster viel en dus geen kant op kon: weer zo'n leermomentje, bij het volgende rooster liep ze keurig langs de rand.
Toen we terug waren wilde ze nog niet naar binnen maar moest eerst nog een plas in het tuintje naast de voordeur.
Vervolgens weer flink spelen met Jack en tot mijn verbazing ging ze op het kussen voor de kachel, waar ze allebei altijd op liggen, zitten plassen. En trof ik weer (op een vaste plek....) een drol aan.

Vervolgens waren ze uren buiten met Dirk die aan het houthakken was. Ik was aan het uitmesten en kreeg ook gezelschap van Suus die nu blaffend rondjes om de paarden durft te rennen. Zo waren we allemaal al een halve dag in de weer en na een uurtje rust gingen we nog even met de auto naar een bos voor een wandeling van ca. een uur. Weer niks gedaan, we waren nog niet thuis of er werd weer flink geplast in de tuin. En nu kunnen we er voor vanavond op wachten dat er weer ergens een drol of een plas ligt want ik houd haar natuurlijk niet voortdurend in de gaten. Het merkwaardige is dat ze het soms zelf wel aangeeft door wat te gaan piepen en hollen, maar andere keren dus domweg helemaal niet: ze kan van de bank afspringen en vlak voor me op de vloer gaan zitten plassen. En dan word ik toch echt boos.

Als ik voor het slapen gaan nog even met haar naar buiten ga doet ze op commando een plas en dan gaat ze voor een lange nacht de bench in, zonder probleem.

Ze heeft al heel veel haar en het vervilt ook hier en daar een beetje. 't Koppie is nog steeds even adorabel, zeker als ze zo naast je zit en haar hoofd schuin houdt als je tegen haar praat. Ze ligt nu languit op de bank te slapen, voor het eerst vandaag!

Pláátje........

Acht weken

woont Suus nu bij ons. Sinds gisteren kan ze ook met een sprong op de bank springen en ook van bank naar bank, hetgeen haar actieradius belangrijk vergroot en die arme Jack nu helemaal nergens meer veilig is. Dus zo nu en dan neem ik hem maar in bescherming door haar in de bench te doen. Dat vindt ze dan ook helemaal niet erg, ze lijkt zichzelf soms niet te kunnen stoppen!

Haar vacht wordt al steeds langer en slordiger. Ze heeft veel 'slaapzand' in haar oogjes, dat frunnik er soms uit. Hoewel ik haar vorige week nog met Frontline behandeld heb blijft ze maar woest krabben maar een vlo zie ik nooit. Soms heb ik het gevoel dat het een soort oversprongbeweging is, want als ze slaapt kan ze dat uren doen zonder gekrab.

Gisteravond op de puppycursus was het echt een chaos. 13 pups (incl. Duitse dog!) waarvan eentje, een donkerbruine labrador, privéles kreeg, nou, daar ben ik eens even stiekem langs gelopen met Suus maar dat leek me een hopeloze zaak.......Tjongejonge, soms vraag je je echt af wat sommige mensen met een hond doen.
Maar goed, ik kreeg Suus ook nauwelijks onder controle, die werd helemaal wild en bovendien lag er voortdurend een piepkleine Jack Russell bovenop haar. Zijn licht radeloze eigenaar had overigens humor genoeg dus ik heb hem mijn ervaringen met Jack toevertrouwd en verteld dat het allemaal goed komt, over een paar jaar....
De honden moesten door een tunnel, nou daar had Suus geen enkel probleem mee, nog voordat ik aan de andere kant was was ze er al door. Maar je moest door het grote aantal mensen, er waren hele gezinnen mee, zo lang wachten dat de lol er wel enigszins af ging.
Volgens mij was het arme beestje tegen de tijd dat het afgelopen was de uitputting nabij. Eenmaal thuis heb ik haar dan ook meteen de bench in geschoven nadat ze een halve bak water naar binnen had geslobberd. Ik denk dat ze echt een nekverrekking had. Om elf uur er toch maar even uit gehaald voor een plas en jawel hoor, ook nog een poep. Kun ze opgelucht de nacht in (en ik een uurtje langer uitslapen....)

En zo groot is Suus nu al! Mijn buurman in de steeg vroeg vandaag: '' Jemig, heb je er twee?! Een grote en een kleine?" Die had haar dus ruim een week niet gezien. Opeens schiet ze omhoog en eet ook meer. Veertien weken oud is ze nu en ze kan al heel veel. Ze kan 'zit', ze kan 'af', ze weet waar haar drinkbak staat in de winkel (in de wc), ze weet ook dat als ze op visite is ze liever niet binnen moet piesen en poepen (en gaat dan heel paniekerig hard heen en weer rennen), dat ze dat ook niet moet doen IN de auto, dat ze van de ene bank in de camper kan overspringen naar het bed waar wij op liggen zodat ze zich aan mijn voeten kan vleien. Daarom begrijp ik niet waarom ze niet snapt dat BUITEN poepen en piesen toch echt de meest gewaardeerde optie is, al begint dat nu in zoverre te komen, dat ik weet wanneer het zover is en er dan dus inderdaad wat 'gedaan' wordt - maar wie is er hier dan zindelijk?! Ik moet eerlijk zeggen dat ik nu dus gewoon boos word als ze gewoon naast me gaat zitten plassen en ik de indruk heb dat dat wel helpt.

Ze loopt beter aan de lijn maar vliegt nog steeds vol enthousiasme op iedere voorbijganger af. Je merkt dat nu ze groter wordt de 'charme' er ook af gaat en mensen wat verstoord opkijken als ze tegen ze opspringt. Hoewel alles aan haar natuurlijk nog 'pup' uitstraalt.....tja. Ze heeft een drukke week achter de rug met de kinderen van Sikko hier op maandag en gisteravond in Amsterdam bij Carlijn: Mareike noemt haar consequent 'SUSYPOQUE" (Fransen geven hun honden bij voorkeur geen 'mensen' namen, hun eigen honden heten Sjappie en Pietepaf) dus is Susypoque heel gewoon. Een van hun eerste honden heette zelfs Compote (Appelmoes), omdat ze dat zo lekker vonden....Het kind sleepte ook ongegeneerd met het beest rond en natuurlijk bijt Suus dan wel wat heen en weer maar vindt het doorgaans allemaal prachtig.

Vanmiddag moest ze een keer of vijf overgeven, eerst nog wat voer en toen alleen viezig slijm. Ze leek er verder niet ziek onder, was even tierig als altijd en ik heb nog even een boswandelingetje met haar gemaakt, wat ook prima ging. Eenmaal thuis dronk ze een boel water en dat lag er zo weer uit. Hierna maar even alles weg gezet, maar na een uurtje kreeg ze toch wel erge honger en dorst dus toen heb ik haar maar weer wat gegeven. Niks aan de hand, blijkbaar.

Ze is ook onze eerste hond die in de auto echt naar buiten kijkt. Ze gaat dan met haar voorpoten op de armleuning in het portier staan en kijkt geboeid naar buiten. Dat kan ze een aardig tijdje volhouden en wat zou ik dan graag weten wat en hoe ze ziet wat er buiten gebeurt.......

Zes weken, ruim

Dit is alweer een beetje een oudje, van zo'n week of twee geleden. Mevrouw weet de zitzak goed te gebruiken!

Zondag 19 oktober gingen we weer paddenstoelen vangen. Wat weer een boel!

Raar de hondjes blauwe ogen krijgen van de flits en dat dat ook niet weg te krijgen is met de rode ogen verwijderaar van Picasa.

Zo'n kussen is dan wel om op te liggen, maar je kunt er ook goed mee vechten als de andere hond er geen zin meer in heeft!

Soms....

Iedereen die een pup heeft moet toch op sommige momenten even toegeven: 'Ojee, dit is toch wel een hele klus.' Bv als het 's ochtends regent en je pup houdt niet van regen: keurig zit ze in de bench op je te wachten, draaft mee naar buiten, doet een plas en gaat rechtsomkeert weer richting huis. Jij weet, als roedeloudste: er moet nog gepoept worden. Dat weet de roedeljongste ook, maar die denkt: ik ga toch zeker niet langer hier buiten in de regen zitten terwijl ik binnen, warm, tientallen vierkante meters heb om me daar even te ontlasten? Dat ruimt die roedeloudste heus wel even op, sterker nog, ik ga er op mijn neus bijstaan om te kijken of dat wel correct gebeurt! En dan nog zo'n keer of drie.....

Geef niet hoor, puppie, eens komt het goed...

Want ongemerkt leert het ding toch een hoop bij. Gisteravond bij de puppycursus ging het gelukkig een stuk beter dan de vorige keer, toen Suus opeens vreselijk bang was voor al die andere honden. Nu weerde ze zich weer een stuk beter. Het blijft me verbazen met hoe weinig voedsel (nou ja, wel een hoop koekjes) 't beestje toch dagelijks groter groeit. Van de week zat ze opeens naast me op de bank, maar dat kunstje heeft ze nog niet weer vertoond. En nu gaat ze 's avonds ook al geheel vrijwillig in de bench liggen, zo van: BEDTIJD!!!

'Zit' en 'af' gaan al heel behoorlijk en vandaag was de wandeling door de stad naar de winkel ook redelijk aangenaam: ze liep goed vooruit en was genante meeslepen nauwelijks aan de orde. Ze is nu helemaal thuis in de winkel en weet precies wat mag en niet mag: hoewel dat haar er niet van weerhoudt dat toch even te proberen!

Inmiddels is ze dol op autorijden en vindt alles best, ook als ik even naar de Gamma moet om weer een mislukte boormachine om te ruilen of een ander boodschapje te doen. Ze is er helemaal van overtuigd dat ik weer terugkom. Vandaag weer een prik gehad en ook een hele nare kennelhoest injectie, dwars door de neus. Nu doet de dierenarts (steevast gekleed in leren knickerbocker) dat zo snel dat ik zelfs nauwelijks doorheb dus na wat lovende woorden heen en weer over deze kiene pup staan we zo weer buiten.

't Is een heerlijk ding die iedereen voor zich inneemt en een ernstige reclame voor het ras is. Ik zie zelfs grote mannen die niet van honden houden (zeggen ze) smelten voor haar bruine oogjes. 'Heb je de pretbull niet mee?' is de verwijtende vraag als ik zonder hond de Spijkerboorsteeg binnenkom. 'Morgen weer', beloof ik dan maar gauw.

Oei, ik groei!

Toen Martine een peuter was was het boek 'Oei, ik groei' waarin werd betoogd dat de ontwikkeling van een kind niet stapsgewijs, maar sprongsgewijs verloopt: soms drie stappen terug om een grote sprong voorwaarts te maken. Ik heb de indruk dat dat met zo'n jonge pup ook zo gaat.

'Opeens' heeft Suus nu begrepen dat er op een te waarderen handeling een beloning staat: dus terwijl ze buiten plast/poept/komt als je roept, kijkt ze al of je wel een koekje uit je broekzak tevoorschijn gaat halen. Vooral dat 'komen' doet ze dan ook duidelijk alleen als dat ook daadwerkelijk zo is. Ook weet ze nu heel zeker dat de keuken de plek is Waar Het Gebeurt. Ademloos volgt ze mijn kookverrichtingen, in de hoop dat er iets eetbaars van het aanrecht valt.

Koeien, waar ze eerst bang voor was en met een grote boog en staartje tussen de benen omheen rende, kent ze nu genoeg om stokstijf te blijven staan en zich te laten bekijken. Om dan vervolgens wel heel hard naar mij of Jack te rennen.

Ze gaat ook prima in de bench, krijgt daar eten. Voor de nacht haal ik dat weg. Overdag laat ik haar er ook wel eens een paar uur in, want ze heeft inmiddels al de onderkant van een van de banken ontdekt als plek om te slopen.

Is het moeilijker een pup op te voeden als er al een andere hond is? Soms lijkt ze alleen maar 'Jack'gericht en mag die ook niet mee naar buiten als er wat gedaan moet worden. Dan komt er nl. helemaal niets van. Ik vind het ook heel moeilijk haar aandacht te trekken als ze buiten de tuin is.

Wij zien veel overeenkomsten met haar overgrootmoeder. Ze kan net zo stoicijns niet reageren op wat dan ook en ze wil nooit op schoot. Ze wil wel in de buurt, op de bank of op de grond. Ze is dol op mensen en stuift daar onbevreesd op af: grotere honden vindt ze nog steeds een beetje eng. Ze kan zo trouwhartig naar je zitten kijken, met dat koppie scheef. Maar echt recht in je ogen kijken doet ze nooit, net als Noa. Jack doet dat nl. wel, die kan je geweldig fixeren. Of heeft dat met dominant gedrag te maken?

Wij vragen ons af of dat bij andere smouzen ook zo is, of zou dit toch erfelijk zijn?

Vanavond weer eens naar de puppycursus, ik kon twee keer niet. We hebben natuurlijk wel geoefend....

En socialiseren maar!

We hebben weer een hoop beleefd, de afgelopen dagen. Suus mocht weer mee naar de winkel en loopt nu toch al aardig mee en staat niet voortdurend in haar achteruit. Het scheelt natuurlijk dat ze de weg kent. Overigens is haar aandacht, ook aan de lijn, nooit bij mij (alleen als ik met koekjes zwaai) maar vooral voor alles om haar heen. Lijkt me logisch.
Ik zal het er verder niet al te veel meer over hebben, maar woensdag, na nog een flinke tijd buiten op het veld vertoeft de hebben (1 plas) voordat we in de auto naar huis stapten, waren we nog geen drie minuten onderweg toen mevrouw begon te piepen en rondjes te draaien OP DE ACHTERBANK. Nou vraag ik je, dat heb ik nog nooit meegemaakt met een hond! Ik denk niet dat ze deze actie zal herhalen, want ik heb haar niet echt zachtzinnig naar voren getrokken en daar plat tegen de stoel gehouden totdat ik weer ergens kon stoppen waar het dan wel mocht.
Pffff. Ik hou er nu over op, ooit komt het vast goed...

Wat ze wel leert is over de lijn te stappen als die weer eens tussen haar poten zit en ze weet inmiddels ook heel goed waar allerlei lekkers te halen valt. Een woord als 'koekje' verstaat ze feilloos.....

Kring van Dorth

Gisteravond zijn we met de benchtraining begonnen: lekker slapen en vanmorgen meteen naar buiten voor een plas (2) en een poep(1) en toen weer naar binnen voor nog een poep (..1).

Toen weer terug in de bench en eten, nog even een beetje dutten en toen weer naar buiten en ja hoor, weer een plas! Toen even met Jack ravotten (mooi woord) en toen weer, onder enig protest maar geen gezeur, doorzetten, in de bench. Dit gaan we zo dus nog een paar dagen herhalen, totdat dit toch niet echt domme hondje doorheeft dat het veeeeeeel leuker is om buiten te plassen en te poepen....

Maar natuurlijk gingen we ook nog wat leuks doen: een wandeling in mijn favoriete bos in Kring van Dorth. Zo'n mooi stil en sereen bos met lange beukenlanen en veel waterpartijen. En nu natuurlijk extra veel nattigheid, na de enorme buien van gisteren.

Hier onderzoekt Suus een prachtige vliegenzwam. Ze nam er nog net geen hapje uit.

En dan met veel misbaar een kuil onder een boomwortel graven, overigens zonder de muis te vangen....Wat toch een heerlijk hondenleven!

In de regen

Ik kan zo ook in slaap vallen, hoor

Nou heb ik het wel gezien hoor, al die natuur

Een wandeling in de Franse Ardennen

Dit is een stuk netter....

Ongegeneerd slapen

Even op vakantie!

En dus vertrokken we op die laatste mooie zondag van het jaar richting Etreaupont met de camper. Suus lag lekker in haar mandje of op schoot en vond het allemaal prima. Eenmaal op de camping was er natuurlijk een hoop te beleven met afgevallen bladeren en een beek die met enig argwaan werd bekeken. Even schrikken was het toen ze bijna van de hoge wal naar beneden kukelde (ja, het gras hield daar echt op). 's Nachts ging het boven verwachting goed, geen kik gehoord tot we 's ochtends wakker werden en zelfs geen plas of poep, dat deed ze keurig buiten. Helaas bleek dat toeval. Nog steeds kan je een uur met haar buiten lopen waarna ze eenmaal binnen opgelucht eens fijn gaat plassen/poepen, of allebei. Merkwaardig. Eten doet ze ook nog steeds erg mondjesmaat, ik heb nog speciaal voer gekocht voor 'moeilijke eters' maar ook dat had ze na de eerste keer wel gezien. Maar goed, verder groeit ze als kool en is levendig genoeg, dus geen zorgen.
De volgende dag gingen we een wandeling maken en paddenstoelen fotograferen. Na deze stevige wandeling zat ze wat besmuikt te kijken toen Dirk nog even de beek aan een onderzoek onderwierp en toen wij geboeid in de witte bak zaten te kijken wat zoal de vangst was, was Suus opeens verdwenen. Roepen hielp niets. Ik ging in de camper kijken en daar kwam mevrouw uit haar mandje gekropen: was ze toch helemaal alleen in de camper geklommen en in haar mand gedoken, zo van: nou heb ik het wel gezien hoor, buiten......Tja. Dit gedrag moet natuurlijk niet beloond worden, maar dat zo'n beest al na een dag weet waar en wat haar huis is blijft me verbazen.
Omdat het zulk slecht weer was waren we vanavond al weer thuis en Jack was maar wat blij dat ze er weer was! Ze hebben net een uurtje heerlijk gestoeid en nu ligt alles voor pampus.

Ontwikkelingen

Wat doet een pup de hele dag als hij niet een collega hond heeft om zich mee te vermaken? Het is niet te geloven hoe Suus en Jack zich echt ongeveer de hele dag met elkaar bezig houden. Soms is er even rust in de tent, maar al vrij snel zoekt Suus Jack weer op en op een wat woeste grauw na als het hem echt even te veel wordt doet hij vrolijk mee.

Suus heeft nu Martine's zitzak ontdekt. Die had M. voor de kachel gezet om lekker warm te kunnen internetten. Suus pakt haar hoefje, beklimt de zitzak, begint te knagen, het hoefje glijdt op de grond, Suus kijkt beduusd, glijdt weer naar beneden, haalt het hoefje weer op en dat begint het weer van voren af aan. Zo'n keer of vier, vijf, dan gaat ze onderaan de zitzak liggen knagen.

Ze poept nu al een dag of wat achter de bank. Vlgs Martine weet ze dus dat ze iets stouts doet door zich op deze manier te verstoppen. Wij zien dat anders: een pup is tijdens deze call of nature onbeschermd en wil dat dus het liefst uit het zicht doen. Ook in de tuin wil ze bij voorkeur onder een struik kruipen om haar behoefte te doen.

We voeren haar nu in de bench omdat ik haar daar toch wel graag in wil hebben, zo nu en dan. Ik heb geen zin in afgeknaagde tafelpoten of erger, zoals we met Jack hebben meegemaakt. Zondag gaan we een paar dagen naar Frankrijk met de camper en dan wil ik haar daar 's nachts ook in hebben. Ik zal hem nog wel wat 'knusser' maken, hij is nu nog wel erg groot. We zetten er gewoon het kleine mandje in.

Ongeduld

O! Ben ik net een uur buiten geweest met beide beesten, ga ik even koffie zetten, kom ik in de kamer, heeft mevrouw een Grote Drol en een plas op haar Geheime Plek achter de bank gedaan.
Dan kost het mij toch éven moeite 'dit gedrag te negeren' en de keukenrol en constant standby mop te hanteren.....en nu liggen ze samen op het kussen te slapen, had ik ook nog niet eerder gezien!

Fotoshoot

Inmiddels zijn we gisteravond naar de puppycursus geweest (ik was ook al de 8ste geweest, naar de 'theorieavond') en heeft Suus al van zich doen spreken. Na een aanvankelijk wat afwachtende houding had ze aan het eind van de avond alle overige pups aan een uitvoerig onderzoek onderworpen. Het is een gevarieerd gezelschap van chihuahua tot Groenendaler. En het ging er uitermate vriendelijk aan toe: niks geen roze joggingpakgebrul, alleen maar leuk, leuk, leuk! Nou, dat vond ze het zeker.... Eergisteren had ze al voor het eerst beneden geslapen met Jack, ging prima. De bench is nog steeds geen plek om echt te verblijven al ligt er wel een overheerlijk hoefje in. Ze heeft er gisteren wel een half uurtje in liggen slapen, maar als het ding dicht is slaat de schrik toe. Vandaag een prik gehaald en toen naar (o)pa op omgekeerde kraamvisite. Uiteraard was iedereen aldaar weg van ons kleine ding en ze heeft niks gedaan op de witte wollen vloerbedekking, daar was ik dan weer blij om....
3 reactie(s) Meer...

-->

Een week Sunday, 22:50
woont Suus nu bij ons. Ze is al een stuk veranderd, van een volgzaam, aanvankelijk wat timide hondje nu in een ondernemende terror. Ze bijt in alles, vooral in Jack die maar matig van zich afbijt. Dus grijpen wij als roedeloudsten soms toch maar in. Ze heeft nog weinig zin in de bench, al mag ze alleen daar aan haar hoefje knagen. Vandaag kwam een vriendin van M. met fotografie-ambities (niet geheel onterecht, zoals je kunt zien) een heuse fotoshoot van Suus maken.
Meer...

-->

U hebt een wolf in huis Friday, 18:59
Toen wij de opvoeding van onze eerste hond, Bo, een golden retriever teef, ter hand namen was de methode Martin Gaus in de mode. Daarin werd de hond opgevoed met een slipketting die bij alles wat hij 'fout' deed moest worden aangeslingerd waardoor de pup toch al snel enige meters door de lucht vloog. Ik volgde een puppycursus in P. die onder leiding stond van een kettingrokende oudere vrouw in getailleerd joggingpak. Ze was nooit aardig en snauwde altijd. Toen we met de hele zwik naar voren en weer terug moesten lopen vond Bo het veel interessanter naar de andere honden te kijken dan aan die oefening mee te doen. Ik liet haar dus maar even haar gang gaan. 'Hee,' raspte het mens aan de overkant'Als u zo doorgaat is die hond straks de baas!".Het was de tweede les. Ik heb haar gedag gezegd en ben het veld afgewandeld met mijn 9 weken oude pup en heb nooit meer een puppycursus gevolgd. En Bo is toch een heel gehoorzame en helaas nogal onderdanige hond geworden, ook omdat dat natuurlijk sowieso in het karakter van dit ras zit. Maar goed, gezien de ervaringen met Noa leek het ons toch handig maar weer eens zo'n cursus te gaan volgen. Dat gaat dus vanaf maandag gebeuren. En als ik zie hoe dat kleine monster zich ontwikkelt lijkt me dat ook wel een nuttige tijdsbesteding. Vol zelfvertrouwen hangt ze in iedere broekspijp die voorbijkomt en ook Jack begint het nu meer en meer te ontgelden...het volgzaam achter ons aanlopen is ook al helemaal voorbij en buiten is vooral om vreselijk te rennen, te spelen, met veren en bladeren te vechten en vooral niet om daar te plassen en te poepen, dat doe je natuurlijk zodra je weer binnen bent! En om dan uitgeput met je speeltjes om je heen verzameld op het grote kussen in slaap te vallen.....
Meer...

-->

Hond in het bos 17 Sep, 23:29
Hier een serie plaatjes over Suus' eerste boswandeling. Zoals je ziet weert ze zich kranig tegen takken, kan ze zich al heel goed verstoppen en helpt ze Dirk actief mee met het fotograferen van paddestoelen. Vandaag waren we overigens voor het eerst naar de winkel. Petra paste op dus kon Suus even ongestoord de boel verkennen. Vooral het bubbeltjesplastic had haar grote interesse. En toen moest ik op de terugweg nog boodschappen doen, ai, moest het kleine ding helemaal alleen in de auto blijven. Ze was overigens alsof het heel gewoon was al heerlijk in slaap gevallen op de passagiersstoel. Ik ging als een razende roeland door de super (zelfs geen lekker bakje chocokoffie genomen) rij bij de kassa, maar bij terugkeer bij de auto: nog in diepe rust. Zou dat zo blijven? Verbazingwekkend.....
Meer...

-->

Drie dagen 17 Sep, 10:18
Suus begint zich aardig te settelen. En slaapt 's nachts heerlijk, in een bak NAAST ons bed, dus niet er in! We treffen het dat het zulk mooi, droog weer is, want 's ochtends is het wel vrij vroeg reveille, natuurlijk....Tot nu toe plast ze buiten en poept ze binnen, en ik heb het haar nog niet één keer zien doen...... Gisteren een boswandeling gemaakt en dat bleek mevrouw goed te bevallen. Ze vangt veertjes, blaadjes, eikels, zonnevlekken en cameralenzen. De 'samenwerking' met Jack, onze 11 jarige Russell, is een verhaal apart. Heeft Suus een kauwschoen, dan duurt het maar even of Jack heeft hem. Heb ik de kauwschoen in stukjes gescheurd zodat iedereen een deel heeft, dan heeft Jack binnen de kortste keren allebei de stukken. Hij legt ze in zijn mand, waar Suus ze dan weer uithaalt. Gisteren kreeg Suus een bal van de buurvrouw, dat duurde geen twee tellen en toen had Jack hem. Het gaat allemaal heel omzichtig en met veel zacht getrippel en met ons vooral niet aankijken, maar we zien het wel.....eten idem dito. Het voordeel is wel dat Suus er in slaagt Jack z'n eten in één keer op te laten eten, alleen maar door erbij te blijven staan. Overigens 'pest' ze hem eigenlijk niet,niet zoals hij zelf Bo pestte, hij gromt wel eens wat maar het lijkt soms even, heel even, of hij het ook wel leuk vindt.....
1 reactie(s) Meer...

-->

De komst van Suzy Puck 15 Sep, 19:13
Sinds gisteren is ons gezin uitgebreid met de 7,5 week oude Hollandse Smous Suzy Puck, achterkleindochter van Noa. Noa is zoals niet iedereen weet op 22 juni doodgereden voor de school. Dat was een vreselijke schok en we zijn heel blij dat we al zo snel in aanmerking kwamen voor een pup, en nog wel familie! Dus na een zware nacht (Suus had het koud en wilde bij ons in bed) en een opnieuw enerverende dag (Suus is nog niet zo dol op Dirk's drummen) ligt iedereen hier nu uitgeteld op de bank(en). Met twee brandende houtkachels, wat een szweeeer hier! Wil je meer weten over dit adorabele hondenras, kijk dan op http://www.smoushond.nl/ Ik zal een beetje bijhouden hoe het met de opvoeding van dit kleine ding gaat!
4 reactie(s) Meer...

-->